Był to rok 1970.
Fot: Hubble Heritage Team (AURA/ STScI/ NASA)
| STRONA GŁÓWNA | NA POCZĄTKU... | ODPYCHANIE KOSMICZNE | SUPER WSZECHŚWIAT | EKSPANSJA | EWOLUCJA WSZECHŚWIATA | PROMIENIOWANIE TŁA |
|---|
|
Ciemną materią jest medium wypełniające w dużej koncentracji całkowicie każdy z wszechświatów, każdą czarną dziurę. Próżnia wypełniająca przestrzeń kosmiczną to puste pojęcie, a przestrzeń tą wypełnia ciemna materia, czyli nie istnieje coś takiego jak próżnia absolutna ... i nie może istnieć. Jeżeli w czarnej dziurze utworzyła się własna czarna dziura to nazywamy ją wszechświatem. Natomiast jeżeli mówimy o czarnej dziurze będącej Wszechświatem w którym mieszkamy, to piszemy go z dużej litery. Ciemna materia jest szczególnym przypadkiem materii, jest surowcem z którego materia zwykła powstaje. Jest ciemna materia czarnej dziury i jest ciemna materia wszechświata. Gęstość ciemnej materii czarnej dziury jest nieporównywalnie gęstsza od ciemnej materii wszechświata. W gęstości ciemnej materii wypełniającej czarną dziurę, w której nie utworzyły się jeszcze własne czarne dziury, powstają samoistne nierówności, które są przyczyną powstawania materii. W ciemnej materii wszechświata nierówności w gęstości powstają na skutek sił pływowych czarnej dziury i stają się one rejonami materiotwórczymi, w których to rejonach z ciemnej materii tworzy się materia. Rejony te, to dyski akrecyjne wokół czarnej dziury lub halo galaktyk /rejony gwiazdotwórcze/ wokół centralnej czarnej dziury. Rolę generatora napędzającego mechanizm tworzenia materii z ciemnej materii spełnia Centralna Czarna Dziura galaktyki. Ciemna materia ze zwykłą materią oddziałuje wyłącznie grawitacyjnie. Rys historyczny ciemnej materii Amerykański astronom - Vera Rubin, pierwsza doszła do wniosku, że ruch obrotowy galaktyk uszedł uwadze astronomów i kosmologów. Jeżeli założymy, że gwiazdy mogą się swobodnie poruszać w obrębie galaktyki, oddziałując na siebie siłami przyciągania grawitacyjnego w podobny sposób, w jaki oddziałują Słońce i planety naszego układu, to ruch obrotowy galaktyk powinien wyglądać inaczej. Galaktyki poruszają się raczej jak gigantyczne koło niż zbiorowisko indywidualnych gwiazd krążących po wybranych orbitach wokół centrum galaktyki. |
|
|
Patrząc na galaktykę spiralną można dojrzeć ciemną materię, pierwsza tego dokonała VERA RUBIN. Był to rok 1970. Fot: Hubble Heritage Team (AURA/ STScI/ NASA) |
Zdaniem Very Rubin zagadkowy ruch gwiazd w galaktykach można było wyjaśnić tylko w następujący sposób: część galaktyki pozostaje dla nas niewidoczna. Co więcej, część ta stanowi większy procent masy całej galaktyki niż świecące gwiazdy. Ta niewidoczna dla nas ciemna materia musi mieć masę tak wielką, że zmusza gwiazdy do pozostania na miejscu, czyniąc z nich widzialną część niewidzialnego koła. Świecące gwiazdy poruszałyby się razem z ciemną materią. Był to rok 1970, do tego czasu nikomu nie przeszkadzało, że gwiazdy w galaktykach poruszają się wbrew prawom fizyki.
Na początku, nikt nie potraktował poważnie tej koncepcji. Minęło wiele lat zanim okazało się że Vera Rubin miała rację. Symulacja komputerowa wykazała, że opisana przez nią ciemna materia powinna istnieć. Okazało się, że program komputerowy modelu opisującego prawidłowo ruch planet w układzie słonecznym, całkowicie zawodzi gdy ma opisać ruch galaktyk. Uwzględniając w komputerowym modelu obecność ciemnej materii, otrzymuje się natomiast doskonałą zgodność jego przewidywań z obserwowanymi ruchami galaktyki. Astrofizycy którzy, pierwsi podjęli się znalezienia ciemnej materii, ochrzcili obiekty swoich poszukiwań mianem MACHO (Massive Astrophysical Compact Halo Objects - Masywne Astrofizyczne Zwarte Obiekty Halo). Obiekt taki powinien /zdaniem astrofizyków/ znajdować się w halo galaktyki, być gęsty i zwarty. Inna hipoteza zakłada powszechne istnienie obiektów planeto-podobnych, wygasłych gwiazd i czarnych dziur. Hipoteza ta nie znajduje jednak potwierdzenia w dostępnych obserwacjach. Istnieją też hipotezy ciemnej materii w oparciu o zjawiska mikroświata zakładajace istnienie egzotycznych cząstek oddziaływujące wyłącznie słabo. Są też próby znalezienia brakującej materii poprzez przypisanie niezerowej masy, powszechnie występującym neutrinom.
Według Nowej Hipotezy, oprócz zwyczajnej materii barionowej, wszechświat wypełnia w wielkiej koncentracji ciemna materia. Jej istnienie zdradza oddziaływanie grawitacyjne w skali przynajmniej galaktyki. Hipotetyczny zarys formowania się ciemnej materii znajduje się w rozdziale: Na początku... Mechanika kwantowa i Teoria względności, dwa filary fizyki próbujące wyjaśnić mechanizm Wszechświata od atomu do kosmosu, nie przewidują istnienia ciemnej materii. Zdefiniowanie ciemnej materii, zatem, będzie rewolucyjnym krokiem do ustanowienia poprawnej teorii Wszechświata, która będzie pełniejsza niż ta, której dostarczają mechanika kwantowa i OTW, chyba że, naukowcy wklajstrują ciemną materię w kosmologiczne modele Friedmana. Co tak naprawdę wiemy o ciemnej materii? Oddajmy głos amerykańskiemu astronomowi Verze Rubin, ekspertowi od ciemnej materii:
Nowa Hipoteza Budowy Przestrzeni Kosmosu zakłada, że ciemna materia jest szczególnym przypadkiem materii zwykłej, jest surowcem z którego we wszechświecie materia zwykła powstaje. |
