Obłok międzygwiazdowy |
Lokalne zagęszczenia gazu i pyłu w ośrodku międzygwiazdowym, głównym budulcem obłoków jest wodór |
Obłok molekularny |
Typ obłoku międzygwiazdowego, w którym gęstość wodoru jest wystarczająco duża, a temperatura odpowiednio niska, aby formowały się molekuły wodoru H2. |
Protogwiazda |
Tworząca dopiero się gwiazda - jeszcze przed dojściem do ciągu głównego. |
Globula boka |
Rodzaj ciemnej mgławicy, składającej się z gęstego pyłu i gazu, w których ma miejsce proces tworzenia się gwiazd. |
Czarny karzeł |
Gwiazda poza ciągiem głównym |
Brązowy karzeł |
Gwiazda o masie mniejszej od 0,08 masy słońca. |
Biały karzeł |
Masa mniejsza od 1/4 masy słońca - powstaje
po śmierci gwiazdy na ciągu głównym |
Mgławica planetarna |
Obłok gazu i pyłu powstałego z zewnętrznych warstw gwiazdy kończącej etap syntezy jądrowej we wnętrzu. W centrum takiego obiektu odkrywane są zwykle białe karły, w które zamieniają się gwiazdy po utracie otoczki. |
Nowa karłowata |
Gwiazda zmienna kataklizmiczna, w rzeczywistości ciasny układ podwójny złożony z gwiazdy podobnej do Słońca i białego karła, ściągającego grawitacyjnie materię ze swojej towarzyszki. |
Zmienna nowopodobna |
Gwiazda wybuchowa, ciasny układ podwójny złożony z białego karła i gwiazdy ciągu głównego |
Nowa |
Gwiazda wybuchowa, w rzeczywistości ciasny układ podwójny złożony z białego karła i gwiazdy ciągu głównego lub nieco odewoluowanej gwiazdy. |
Nowa powrotna |
gwiazda wybuchowa o amplitudzie zmienności nowej klasycznej, ale której wybuch zaobserwowano ponownie. |
Żółty karzeł |
Gwiazda ciągu głównego od 0,8 do 1,4 masy słońca |
Czerwony karzeł |
Gwiazda ciągu głównego, masa mniejsza od 1/3 masy słońca, czas życia
bardzo długi - do bilionów lat. |
Błękitny karzeł |
hipotetyczna gwiazda powstała z czerwonego karła, kiedy ten wyczerpie większość zapasów paliwa wodorowego. |
Podolbrzym |
Gwiazdy jaśniejsze od gwiazd z ciągu głównego, ale nie tak jasne jak prawdziwe olbrzymy. |
Czerwony olbrzym |
Gwiazda poza ciągiem głównym, po zsyntetyzowaniu helu w
jądrze zaczyna syntetyzować hel z ... |
Żółty nadolbrzym |
Do tej pory uważa się, że tylko nieliczne nadolbrzymy mogą spędzić dość długi czas w tej przejściowej fazie żółtego nadolbrzyma. |
Czerwony
nadolbrzym |
Gwiazda poza ciągiem głównym, jeden z etapów rozwoju
gwiazdy, charakteryzujący się dużymi ... |
Wolfa-Rayeta |
Gwiazdy W-R odkryli w 1867 roku francuscy astronomowie Charles Joseph Étienne Wolf i Georges Rayet |
Błękitny
olbrzym |
Gwiazda na ciągu głównym, o typie
widmowym O lub B należąca do III klasy jasności. |
Błękitny
maruder |
Gwiazdy, które są znacznie gorętsze i bardziej błękitne, niż inne gwiazdy gromady o tej samej jasności, przez co wydają się znacznie młodsze |
Błękitny
nadolbrzym |
To gwiazdy na ciągu głównym, są wyjątkowo gorące i jasne.
|
Hiperolbrzym |
Najjaśniejsze i największe gwiazdy mające klasę jasności 0. Są niezwykle rzadkie. Najbliższy Ziemi hiperolbrzym to VV Cephei, odległy od Ziemi o około 3000 lat świetlnych |
Cefeida |
Świece standardowe, obiekt astronomiczny o znanej absolutnej wielkości gwiazdowej. Porównując znaną jasność absolutną z jasnością pozorną (obserwowaną) możemy wyznaczyć odległość do takiego obiektu. |
Supernowa |
Nazwa tej gwiazdy nie oddaje istoty jej istnienia... |
Hipernowa |
Hipotetyczny rodzaj wysokoenergetycznej supernowej powstający, gdy wyjątkowo masywna gwiazda zapada się na skutek ustania w niej reakcji termojądrowych. |
Supernowa typu Ia |
Odmiana supernowej powstająca w wyniku eksplozji białego karła. |
Supernowa typu Iax |
Słabsza odmiana supernowej typu Ia. |
Nowa czerwona |
Wybuch powstający w wyniku łączenia się dwóch gwiazd w jedną; nazwa pochodzi od charakterystycznej krzywej blasku z czerwonym kolorem wybuchu i silnym poblaskiem w podczerwieni. |
Pair-instability supernova |
Supernowa powstająca z powodu niestabilności kreacji par. |
Fałszywa supernowa |
Kosmiczna eksplozja pozornie wyglądająca jak supernowa, ale w odróżnieniu od prawdziwiej supernowej, niekończąca się rozerwaniem gwiazdy, w której została zainicjowana. |
Gwiazda
neutronowa |
Poza ciągiem głównym - zapadająca gwiazda o masie
większej od 1/4 masy słońca zapada się dalej. |
Pulsar |
Poza ciągiem głównym - najpopularniejsza w środowisku naukowym teoria głosi, że pulsar jest rodzajem gwiazdy neutronowej. |
Pulsar rentgenowski |
Typ rentgenowskiego układu podwójnego składający się z gwiazdy neutronowej o bardzo silnym polu magnetycznym i gwiazdy ciągu głównego |
Berster rentgenowski |
Klasa ciasnych układów podwójnych, w których jeden składnik jest zwykłą gwiazdą podobną do Słońca, a drugi gwiazdą neutronową.
. |
Anomalny pulsar rentgenowski |
Typ wolnorotującego pulsara (okresy obrotu 12 znanych obecnie, listopad 2012, obiektów tego typu mieszczą się w przedziale od dwóch do dwunastu sekund.
|
Magnetar |
Obiekt zwarty (gwiazda neutronowa lub hipotetyczna gwiazda kwarkowa), posiadający bardzo silne pole magnetyczne, B>1010 T (1014 Gs), emitujący w sposób regularny (pulsy) lub nieregularny (błyski) promieniowanie gamma oraz promieniowanie rentgenowskie.
|
Gwiazda kwarkowa |
lub gwiazda dziwna, hipotetyczna gwiazda zbudowana z materii dziwnej... |
Nowa kwarkowa |
Hipotetyczny typ supernowej, powstający w wyniku kolapsu gwiazdy neutronowej do gwiazdy kwarkowej poprzez proces „zmiany kolorów”. |
Czarna dziura |
Zapadająca gwiazda o masie większej od 3 mas słońca wytworzy czarną dziurę |
Gwiazda zmienna zaćmieniowa |
gwiazda, która obserwowana na ziemskim niebie wykazuje zmiany w swojej jasności |