Gdzie:
t_p - Czas Plancka
l_p - Długość Plancka
h - zredukowana stała Plancka
G - stała grawitacji
c - prędkość światła w próżni

Znaczenie czasu Plancka nie jest pewne, przypuszcza się, że jest to element podstawowy (kwant) czasu. Czas w skali wielkości porównywalnej z czasem Plancka miałby się okazać ziarnisty, skwantowany, czyli składający się z kolejnych chwil. W innym podejściu czas Plancka jest czasem, jaki upływa od momentu powstania Wszechświata do momentu początku stosowalności poznawalnej fizyki (tzw. era Plancka). Pojęcie era Plancka zostało wprowadzone przez naukowców akceptujących hipotezę Wielkiego Wybuchu, według której na początku odległość pomiędzy dwoma dowolnymi punktami wynosiła zero, a cała materia znajdowała się w stanie o nieskończonej gęstości. Nowa hipoteza budowy superwszechświata zakłada, że każdy wszechświat był i jest ściśnięty do obszaru o objętości, której promień r znajduje się wewnątrz promienia Schwarzschilda a gęstość wszechświata jest daleko mniejsza od nieskończoności i wynosi:

gdzie M - masa wszechświata

Pod pojęciem gęstości wszechświata rozumiemy średnią gęstość sumy mas materii i ciemnej materii.

Gdzie:
t_p - Czas Plancka
l_p - Długość Plancka
h - zredukowana stała Plancka
G - stała grawitacji
c - prędkość światła w próżni

Znaczenie długości Plancka nie jest pewne, przypuszcza się, że jest to element podstawowy (kwant) wymiaru liniowego (tj. długości, odległości itp.). Przestrzeń w skali wielkości porównywalnej z długością Plancka miałaby się okazać ziarnista, skwantowana, stanowiąca pewną analogię do sieci krystalicznej. Według założeń nowej hipotezy budowy superwszechświata długość Plancka jest związaną z masą określonego wszechświata (czarnej dziury) i zwiększa się razem z nią.

Gdzie:
m_p - masa Plancka
h - zredukowana stała Plancka
G - stała grawitacji
c - prędkość światła w próżni

Znaczenie masy Plancka nie jest pewne, przypuszcza się, że jest to energia spoczynkowa pojedynczej cząstki, przy jakiej zachodzi pełna unifikacja wszelkich oddziaływań fizycznych (włącznie z grawitacją). Według nowej hipotezy budowy przestrzeni superwszechświata, erebony są cząstkami rzędu masy Plancka, Teoria Erebon jest najnowszym wytłumaczeniem ciemnej materii.

Gdzie:
m_p - masa Plancka
h - zredukowana stała Plancka
G - stała grawitacji
c - prędkość światła w próżni
k - stała Boltzmana

Temperatura Plancka ma nam dawać orientację co do rzędu wielkości temperatury w erze Planckowskiej. Nowa hipoteza budowy przestrzeni superwszechświata nie traktuje poważnie ery Planckowskiej, w której wszechświat ekspandował od punktu nazywanego osobliwością, gdzie gęstość materii jest nieskończona i nie posiada temperatury. Według nowej hipotezy każdy wszechświat ekspanduje od gęstości stosownych dla masy wewnątrz obszaru określonego przez promień Schwarzschilda i jest tam także miejsce dla temperatury Plancka.

Gdzie:
m_p - masa Plancka
l_p - długość Plancka
h - zredukowana stała Plancka
G - stała grawitacji
c - prędkość światła w próżni

Gęstość Plancka jest wielkością wtórną względem długości i masy planckowskiej. W ten sposób mamy orientację co do rzędu wielkości gęstości ciemnej materii w naszym nowo powstałym wszechświecie. Nasz wszechświat stał się wtedy czarną dziurą w naszym nadwszechświecie.